Uşaq yaddaşımı qanatdı, getdi
Daha nağıllara inanmıram mən

Nüsrət Kəsəmənli

Futbola nə vaxt aşiq olduğumu unutmuşam. Dəqiq xatırladığım bir rəsmi oyunu ilk dəfə stadiondan izlədiyim matçda millimiz tarixində ilk rəsmi qələbəsini qazandı - İsveçrəni 1:0 uddu. 

Stadiondan baxdığım ikinci oyunda "Neftçi" - Sofiya "Lokomotiv"inə 2:1 qalib gəldi. Bu qələbə də tarixi idi - bir klubumuz ilk dəfə avrokuboklarda qələbə qazanırdı.

Bundan sonra yaşadığım Gədəbəydən millimizin bütün oyunlarına gəlməyə başladım. 

Milli futbolçularımızın demək olar, hamısı ilə fotolarım var. 

Amma bu futbolçular mənim uşaqlıq xəyallarımı puç etdilər, millimiz və klublarımız qitədə qapazaltı oldu...

Tale elə gətirdi ki, böyük oğlumu nə qədər uzaq saxlamağa çalışsam da, o da futbolu dəlicəsinə sevir. Azərbaycan futbolu indi də onun xəyallarını puç edir.

Fernandu Santuş da deyir biz 4 il sonra Avropa Çempionatının finalına yüksələcəyik. 

Nəynən, Alış?! Nəynən, Santuş?!

Daha nağıllara inanmırıq!

İsveçin "Brommapoykarna" Futbol Akademiyasının 2 yetirməsi 1 oyunda milli komandamızın qapısına 6 qol vurdu!

Bir ölkənin uşaq futbolu olmadan heç vaxt böyük futbolu ola bilməz! Bu aksiomadı!

Azərbaycanda böyük futboluna yatırılan pullar öncə uşaq akademiyalarının qurulmasına, infrastrukturun yaradılmasına sərf edilməlidi. Bunu az qala 30 ildir deyirik, yazırıq. Amma nə fayda?

Bizim, uşaqlarımızın xəyallarını puç etdiniz, heç olmasa gələcək nəsilləri düşünün...