Onunla ilk tanışlığım 2005-ci ilin yanvarın 19-u "Pünik"lə oyundan sonra oldu. Qələbədən sonra komandamızın qaldığı "Kosmos" mehmanxanasına gəldik. Foyeyə girəndə gördük dava düşüb,  "Pünik"in üzvləri meydandan sonra burda da yaxşıca paylarını alıblar. O zaman 22 yaşı olan Rəşad Sadıqovu dəstəkləmək üçün Moskvaya gəlmiş dostu Emin xüsusi fəallıq göstərmişdi. Sonradan bildim ki, o şəxsən tanıdığım gözəl insan Nurəddin dayının oğludu. 

...Amma öncə otelə girəndə davadan xəbərim yox idi və Ramin Musayevin zəngin leksikonundakı bütün söyüşləri işə salaraq ermənilərin üstünə şığıdığını görüb, onu tutdum. Dedim, müəllim, fikir verməyin, uduzublar, aranı qatmaq istəyirlər, səbrli olun. Bu hadisə Musayevin vərənpərvərliyini, qorxmazlığını və mərdliyini göstərirdi.

Bir il sonra "Neftçi" "Birlik kuboku"nu qazandı, sevinc içində "ağ-qara" şərf və üçrəngli bayrağımızla rəhmətlik dostum Ədalətin BMW X5-inin ön qapısından çıxıb bu dəfə komandamızın qaldığı "İzmaylovo" mehmanxana kompleksinədək "Neftçi"nin avtobusunu müşaiyət etdik. Hava soyuq idi. Ramin müəlim tez-tez avtobusdan "Bajoğlu, gir içəri, xəstələnəjən" qışqırırdı. Burda Musayevin qayğıkeşliyini gördüm.

Yuxarıların qadağasına baxmayaraq, PFL-in onun tapşırığı ilə yalnız 1 nəfər çox imkansız, qaçqın idman jurnalistinə reklam verdiyini öyrəndim. Bu, Musayevin insanlığını göstərirdi.

...Jurnalist dostlarımızdan birinin evində xeyir-iş idi. Ramin müəllim toydan sonra həmkarlarımızı yığıb qonaqlığa apardı. Rəhmətlik Elnur Əşrəfoğlu da orda idi. Onunla zarafatları vardı. Musayevin səxavətli və şən adam olduğunu orda gördüm.

Bir dəfə də jurnalist dostlarımızın birinin evində yas düşmüşdü. Nüfuzlu futbol adamları ilə jurnalistlər bir masada əyləşəsi oldu. Ramin müəllim jurnalistlərin yanında ürəyini açıb futbol elitasındakı narazılıqlardan danışmağa başladı. Musayevin səmimiyyətini onda gördüm.

...Qəbələdən PFL-in təşkil etdiyi avtobusla həmkarlarla hansısa oyundan gəlirdik. Yolda düşüb Sürət Hüseynov demişkən "bir kısmat çörəh" yeyəndə, gördük, Ramin müəllim də gəldi. Jurnalistlərin şəninə sağlıq deyib, araq vurub, getdi. Musayevin mediaya hörmətini onda gördüm.

Yaddaşımı qurdalasam, bəlkə, başqa nələrisə də xatırlayaram. Amma yuxarıda dediklərim kifayət edir ki, Ramin Musayevin klassik məmur obrazından çox uzaq olduğunu anlayasan. 

Onun Azərbaycan futboluna ən böyük xidməti keçmiş idman jurnalistləri Aslan Şahgəldiyev, Elgiz Abbasov və ümumiyyətlə, bütün PFL kollektivini bir araya toplaya bilməsidi. Əsasən gənc, amma artıq yetərincə təcrübəli və peşəkar kadrlardan, yaxşı insanlardan ibarət bu komanda futbolumuzda nadir müsbət məqamlardandı. PFL-in ideal təşkilatçılığı, gördüyü iş, nə qədər təzadlı səslənsə də, Azərbaycan futbolunun ümumi səviyyəsindən çox yüksəkdir. Kaş Ramin Musayevin gedişi ilə bu kollektivə zərbə dəyməyə və vicdanla gördükləri işlərinə davam edələr...

Heç bir iş əbədi deyil. Əsas məsələ can sağlığıdı. Əlvida, jurnalistlərin dayısı...